شعر نو درباره ماه ارديبهشت - shereno.com

اشــــك ديـــده هـــات==بـــــي بــــاده== عـــشـــق خـــــدا

شاعر دشمن زار جمشیدنژاد

اشك

نوشتم نامـه ي دلدار بخونش

همي بوي خوش گلزار بدونش

بيا بويش بكن بر ديده هات نِه

ز اشك ديده هات هم كن جوونش

*** *** ***

ساقي امشب مرا مست نكن

مرا با مستي همدست نكن

بي باده اگر شبي بخواب رفتم

از خواب مرهان مرا بست نكن

*** *** ****

اين كهنـه رباط خانـه ي من است

هر صبح شام كاشانـه ي من است

جامي كه بر او نام جمشيد باد

از عشق خدا پيمانـه ي من است

**** **** ****

سلام برهمـه كاكا و � ...

« بلي اين مَه، ترانه به اسم مژگان مَه ارديبهشتـه »

شاعر سلیمان بوکانی حیق

« بلي اين مَه، مَه اُرديبهشتـه»
(1)
مَه ارديبهشت،همچـون بهشتـه
به هـرجا بنگري، آري بهشتـه
به دشت وبوستان ودرّه وكـوه
خــدا دانـد، كه شـهـرما بهشتـه
(2)
جهان آري، بـه سان يك بهشته
به هرجا بنگري، مثل بهشتـه
همـه شـادند دراين ماه زيبـــا
بلي اين مَـه، مَـه ارديبهشتــه
***
(3)
ببيـنـي درايــن مـــاه ارديبهشت
جهان گشته آري، چوباغ بهشت
سراسر، زمين، پرگل ولاله زار
بـه فصل بهـــار و به ارديبهشت
***
" سليمان بوكاني حيق"
ارديبهشت 96
...

دار مسيحا وُ ماه بانوى خيال

شاعر مژگان علیمردانی (ماه بانوي خي آل)

مسيحا!
گردآفريد ايران درون دام تورانى
آشفته - نشاندى بـه پندار
بى دژ و بارو
سر زنان و سينـه زن از
جدالهاى بشر بر وجب خاكـها،
كمند افكن
مستِ يــاسهاى منقش
دستار سپيدبختى شسته
به عافيت و
پوشيد - رخت دلشوره
زار گريسته بر تن رزم آورش،
كابوس تجزيه بلاد و عشق
پاهاى بـه نال ناتوان - لرزاند و
لرزيد ه گيسوانش
چون ياسهاى بى تكيه گاه
پس فروريخت سر بر ديوارِ سرد خيال
بى تكيه گاه و گرم از
هُـــرم سينـه سوزى كه روزى
گرماى عشق وعده گ ...

چرخه ماه درون چرخ آبگون لوپ

شاعر مژگان علیمردانی (ماه بانوي خي آل)

«یک» شوق پرواز

تا مرغ دريايى شدن
راه بى عبوريست
حق با تو بود
در ديارى كه جوجه ها
به شوق رنگ
تن بـه نى رنگ مى دهند
راه بى عبوريست
تا مرغ دريايى شدن

==============

«دو» ققنوس

ققنوس
هيزم چيد
دل بـه ناله و سر بـه آواز،
شعله كشيد
از شراره اى روئيده بر خاكستر
نو زاده شد بر ويرانى خويش
چنین بـه دل ناله های شعله سوز
جاودانـه شد
ققنوس

==============

«سه» غوغاى روزگار

چه تماشایی ست روزگارما!!!
شباهنگام،
فانوس دریـایی
ندیده دل آرامى دریـا
دیده چشمک ...

پنجه درون روياى ماه

شاعر مژگان علیمردانی (ماه بانوي خي آل)

ماه
در هلال كامل هر قرص
دل قرص بـه شوق پلنگ
انگاره ها بـه خواب مى برد و
صورت مى گشود بـه نوشخند،
چنگال مـهر كشيده خـُفتك
پريد و افتاد بـه رود بخـتك
بى امان از دره هاى سقوط
در هراسِ جان پلنگ
پريشان گشت و
صورت خراشيد بـه نيشخند...
سايه ى سياهى بود و آه
خفته درون خيال پلنگ
ماه

با يادى از زنده نام و ياد حسين منزوى ...

تصویر ماه

شاعر حسین یونسی

تصوير ماه
تصوير ماه درون لايه‌هاي آب مي‌لرزد از هراس
يا شايد اين حركت موزون ماه باشد از تلاش
لرزانده دل هر رهگذري كه بيند رخش درون آب
نوراني و دلفريب و پر ز تمنا، خسبيده درون سراب
افتاده از سپهر كبود، بـه دريا و به حوض آب
روشن نموده رخش ز مـهر، آن ماه را درون خواب
فر و شكوه رخش بـه هلال و مـه چهارده بـه شب
مي‌آفريند شعر و غزلي ز رخسار تابان نقض و ناب
زيبا و پر تلالو شده روي او، بـه نور عالمتاب مـهر
مـهتاب روشن كند همـه تيرگي، بر تارك سپهر
باز آي درون اين ش� ...

ماه و خورشید

شاعر مرجان حامدی(ماه پیشونی)

شب
کلاغیست
با منقاری از ستارگان
که ماه را بـه دندان گرفته مـیبرد
به اسیری
و بـه اجبار
به آنطرفِ جایی کـه نمـی بینیم
به جایی که
خورشید لحظه شماری مـیکند
برای بوسیدنِ
رویِ ماه
تنـهاانی کـه محرم نیستند
هفت مـیلیـارد مورچه اند
که کلاغ
بال برچشمانشان مـیگیرد... ترانه به اسم مژگان ...

ماه

شاعر مژگان علیمردانی (ماه بانوي خي آل)

ياد دارى آن روز

كه تو در

دورترين پرسه ى بيدارى ىِ من

ماه را آهسته

به ته چاهِ دلم مى بردى؟

كودكى ناآرام

ازكنگره ها

سنگ بر دل مى زد

در دل تب زده و داغ زمين

ماه دل مى يد

وه! از آن دايره صد دايره پيدا مى شد

و هزاران مـهِ روشن مى مانـد ...

آه! شيدا دلِ من

به نواىِ دلِ تو مى يد

«درود بر عزيزانم و سپاس كه از سر لطف و با مـهر خويش نوپاى ادبستان را همواره همراهيد»

...

ماه و ماهی

شاعر ماه خانوم کلامـی

مـی دانم....
واژٰه هایم همچون قصه ی کودکی تکراری....
.....
تو بـه دل نگیر ماهی....
قلاب دلش این بار بـه نجوای نور ماه گرفتار شده .... ترانه به اسم مژگان ...

جـــمـــــال مـــاه==چـــشـــمـــه ســـار==بـــيـــشـــۀ بـــلـــبـــــل

شاعر دشمن زار جمشیدنژاد

ماه

صبح هست دلم هوا تو كرده

هواي مـهر و ناز نگاه تو كرده

آرزو دارم چه خورشيد بدرايي

دلم ميل جمال ماه تو كرده

*** **** ***

داني چقد قشنگه ديدار يار رفتن

در باغ و بوستان که تا بيشـه زار رفتن

محبوب گر نداني دل هست مست رويت

اِمشو قرار ما بيد که تا چشمـه سار رفتن

*** *** ***

شبي را بيشۀ بلبل نشسُم

به ديدار رُخ آن گل نشسُم

نشسُم که تا سحر دلبر بيايه

به عشق ديدن سُنبل نشسُم

*** *** * ...

7 ماه گذشت عشق من

شاعر نسترن محمدی

كو كجاست ان لحظه ديدار تو

ميكنم هرشب گريه بازهم با ياد تو

منكه 7 ماه هست نديدم يك بارهم رنگ تو

كو ؟ كجايي؟ که تا بيايم بازهم دنبال تو....
.
.
.
نوشته شده درون 1395/8/11

به مناسب 12 ارديبهشت بهترين روز زندگيم ...

ارديبهشت

شاعر على سليمانى

ارديبهشت ماه ، بهارى كه خنديدم
ماهى كه يك روزش،من تو را ديدم
ديدم درون آن روز كه مثل منى
عاشق شدى گفتى : ترانه به اسم مژگان تو را فهميدم
فهميدم كه من زمينم و تو بهشت منى
تو همان ماهى كه ارديبهشت منى
ماه ها گذشتيم و گذشت احوال ما
آبان ماهيست ، ماهى كه پشت منى
فردا دى ماه و زخمى آشنا
اسفند مى آيد ، اسفند شما
گرم مى شود دستان سرد ما
دست تو درون دست من
دست من درون دست شما
.....
...

مـیشود نور بِپاشی و شبی ماه شوی؟

شاعر مجید ماه بانویی

مـیشود نــــــــــــــور بپاشی و شبی مــاه شوی؟
یـا کـه فـــــــــــــاتح بشوی بر دلِ من شاه شوی؟

مــــــــوج ِ گیسویِ بلندت، قـــــایقم را بِشِکست
مــــــــنِ طــــوفــان زده را لطف کنی راه شوی؟

دیــــــر گاه هست که بُغضم بـه گـلـو جـمـع شده
اینـهمـه بُغض کـه اَنـــــــــدوخته ام چـــــاه شوی؟

مــــــــــانده ام بـی کـس و تـنـها بـه بیـابان بَـلا
بَـلَـدَم بــاشـی و در بـــــادیـــه هَــمــراه شَــوی؟

خـانـه ام کلبه یِ تنـهایی ...

تنـهایی ماه

شاعر فروغ فرخزاد

در تمام طول تاریکی
سیرسیرکها فریـاد زدند
ماه ای ماه بزرگ
در تمام طول تاریکی
شاخه ها با آن دستان دراز
که از آنـها آهی ناک
سوی بالا مـی رفت
و نسیم تسلیم بـه فرامـین خدایـانی نشناخته و مرموز
و هزاران نفس پنـهان درون زندگی مخفی خاک
و درون آن دایره سیـار نورانی شبتاب
دقدقه درون سقف چوبین
لیلی درون پره
غوکها درون مرداب
همـه با هم ‌ ‚ همـه با هم یکریز
تا سپیده دم فریـاد زدند
ماه ای ماه بزرگ ...
در
تمام طول تاریکی
ماه درون مـهتابی شعله کشید
ماه
دل تنـهای شب خود بود
داشت درون � ...

ماه و سنگ

شاعر فریدون مشیری

اگر ماه بودم بـه هرجا کـه بودم
سراغ ترا از خدا مـیگرفتم
وگر سنگ یودم بههرجا کـه بودی
سر رهگذر تو جا مـیگرفتم
اگر مادر بودی بـه صد ناز شاید
شبی
برباممن مـینشستی
وگر سنگ بودی بـه هر جا کـه بودم
مرا مـیشکستی مرا مـی شکستی

...